Ik zit thuis met een zieke zoon, maar had er vandaag graag bij geweest in Brussel. De redenen waarom we vandaag - en maandag de non-profit - naar Brussel trekken zijn niet min. En ja… Actie voeren ís en blijft belangrijk, zeker wanneer de eisen rechtstreeks het gevolg zijn van politieke keuzes.
De jarenlange onderinvestering in de kinderopvang: een politieke keuze.
Het beknibbelen op tijdskrediet zodat een aanzienlijk deel van de werkende bevolking (vooral vrouwen) niet meer in aanmerking aankomt: een politieke keuze.
De loonnormwet behouden zodat werknemers niet kunnen delen in de winst die ze zelf mee gecreëerd hebben: een politieke keuze.
Volwaardige jobs vervangen door het nepstatuut van flexi-jobs in steeds meer sectoren: een politieke keuze.
Het commercialiseren van zorg zodat er winst gemaakt wordt op de kap van hulpbehoevende zieken, ouderen het personeel ten voordele van multinationals: een politieke keuze.
Het jarenlange mismeesteren van openbaar vervoer met nu tot gevolg dagelijks geschrapte treinen en bussen en duizenden pendelaars die aan hun lot worden overgelaten: een politieke keuze.
De liberalisering van de energiemarkt met speculatie en hallucinante prijzen tot gevolg: een politieke keuze.
De investeringen in cultuur stelselmatig afbouwen en zo een creatieve en kritische sector treffen: een politieke keuze.
Al deze zaken zijn niet het gevolg van mysterieuze natuurwetten, maar voorwerp van politiek beleid. Kortom, zaken die anders zouden kunnen en het leven van gewone burgers significant zouden verbeteren als er andere beslissingen zouden worden gemaakt door beleidsmakers.
Mijn wensen voor 2023 (en daarna)? Rechtvaardige loon- en arbeidsvoorwaarden voor élke werknemer, een gezonde balans tussen werk- en privéleven, een kwalitatieve en betaalbare zorg met voldoende personeelsleden, betrouwbare en toegankelijk openbare diensten en een samenleving met aandacht voor mensen die – om welke reden dan ook – uit de boot vallen."
- Myrte Dierckx, vormer bij ACV Puls